Włóczki z alpak, to najdelikatniejsze, najcieńsze i najbardziej miękkie wełny, z których dziergam. Skręcone są z trzech nitek i mają krótki, niegryzący włosek (najedź na zdjęcie kłębków po prawej). Materiał, który z nich powstaje, w dotyku jest „lejący się”, lekki i gładki. Jakość widać na pierwszy rzut oka.
Wełny z alpak są dobrem rzadkim, a te ze sztuk wyższej klasy uznawane są za luksusowe. Alpaki w naturze żyją wyłącznie w Ameryce Południowej, a największe zagraniczne hodowle znajdują się w Australii. Dlatego wełna importowana z rodzimych alpaczych stron jest droższa niż z powszechniej występujących zwierząt, np. owiec. Także właściwości tych wełen wpływają na ich cenę.
Fot. Mikołaj F., Peru 2022
Ze względu na miejsce zamieszkania alpaki, a co za tym idzie – ich wełna – są bardzo wytrzymałe i przystosowane do skrajnie trudnych warunków życia w górach. Ich naturalny klimat charakteryzuje się bardzo zimnymi nocami i ciepłymi dniami. Dlatego też wełna alpak jest lekka i przewiewna – dobra na dzień, ale jednocześnie chroni przed zimnem 3 razy mocniej od wełny owczej. Ubrania, koce czy pościel z wełny alpaki są zwykle cienkie, ale mimo to świetnie chronią przed zimnem.
Fot. Mikołaj F., Peru 2022
Istotną zaletą wełny z alpak jest hipoalergiczność. Dzieje się to za sprawą braku lanoliny, która uczula niektóre osoby i występuje w wełnach innych zwierząt. Z tego względu wyroby z alpak polecane są zwłaszcza na odzież i akcesoria dla niemowląt i dzieci.
Alpaki występują w naturalnych 22 kolorach – od białego, przez beże i brązy po czerń oraz dodatkowo w mieszankach tych barw. Ich wełna nie zabarwia się tak dobrze jak wełna owcza, dlatego motki znajdziemy raczej w naturalnych kolorach, z małymi wariacjami (jak pudrowy róż, ciemna zieleń czy granat). Niemniej ja uznaję tę właściwość za kolejny przejaw piękna alpaczej wełny.
Fot. Archiwum prywatne, Alpakarnia P&M pod Koninem (po prawej / poniżej)
